05.05.1943

Toestel: Vickers Wellington Mk.X

Code: NA - K

Serienummer: HE727

Squadron: 428 Sqdn RCAF

Basis: Dalton (UK)

Airplane: Vickers Wellington Mk.X

Code: NA - K

Serial number: HE727

Squadron: 428 Sqdn RCAF

Base: Dalton (UK)

Van links naar rechts / From left to right:

Pilot W/O1 Robert B. Moulton (R/74234 RCAF).

Navigator Sgt Gordon C. Carter (R/119839 RCAF).

Bomb Aimer F/S Joseph White (R/114141 RCAF).

Wireless Operator F/S Howard H. Hoddinott (1344173 RAF).

Rear Gunner Adrian J.E. Thibaudeau (R/94389 RCAF).

05 mei 1943.

Op de RAF-basis Dalton, North Yorkshire, UK, werd alles gereed gemaakt voor een bombardementsvlucht naar de stad Dortmund, Duitsland.

Vickers Wellington bommenwerpers van het 428 Squadron van de Canadese Luchtmacht (RCAF), werden klaargemaakt voor vertrek. De bemanningen namen hun plaatsen in en meldden zich allen aan hun piloot via de intercom.

596 vliegtuigen vertrokken van diverse basis in Engeland voor hun missie naar Duitsland. 31 Vliegtuigen zouden niet naar hun basis terugkeren.

De bommenwerpergroep werd aangestuurd door een groepje Mosquito vliegtuigen die, als doelmarkeerders (Pathfinders), het beoogde doel moesten aangeven met

gekleurde parachutefakkels.

Na de lange vlucht naar het doelgebied werden de aanwezige bommen boven de stad Dortmund gedropt. Op de terugvlucht werden de aanwezige Duitse zoeklichten goed in de gaten gehouden. Ook keken de schutters uit naar eventuele nachtjagervliegtuigen die de bommenwerpers probeerden neer te schieten.

De Duitse nachtjagerpiloot Hans Dieter Frank vliegende in het Duitse radargebied "Gorilla", werd door zijn vluchtleiding richting een aanwezige bommenwerper gestuurd. Het toestel, Vickers Wellington HE727 met squadron code NA-K van 428 Sqdn RCAF, kwam in zicht boven de provincie Utrecht.

Boven de polder Groot Mijdrecht kregen de zoeklichten vanuit de Ronde Hoep (Ouderkerk a/d Amstel) de Wellington in hun zicht en de Duitse nachtjager ging tot de aanval over.

Wellington HE727 raakte na deze aanval in brand en piloot Robert Moulton gaf de order om het vliegtuig per parachute te verlaten.

Navigator Carter kon uit de Wellington springen en kwam neer in de buurt van Uithoorn (net als radiotelegrafist Hoddinott).

Carter zag de Wellington brandend een bocht naar links maken om aan zijn belager te ontkomen en om misschien een noodlanding te maken. De Wellington was niet meer in de lucht te houden en piloot Moulton kon met grote moeite het dorp Wilnis ontwijken. Seconden later raasde de Wellington over de grasdrogerij aan de Mijdrechtse dwarsweg om enkele meters verder in de grond te slaan.

Uiteindelijk was er alleen een groot gat in het weiland te zien wat was volgelopen met water uit de aangrenzende sloot.

De wrakstukken die op het weiland werden gevonden, werden afgevoerd en ook diverse lichaamsdelen werden gevonden met kleding van de piloot.

Op 6 mei 1943 werden de stoffelijke resten van piloot Moulton begraven op de Nederlands Hervormde begraafplaats te Wilnis.

Op 07 juni 2001 werd door de gemeenteraad van de gemeente "De Ronden Venen", besloten Wellington HE727 en de nog aanwezige stoffelijke resten van de 2 vermiste bemanningsleden te gaan bergen.

De uiteindelijke berging werd gedaan onder leiding van de Bergingsdienst van de Koninklijke Luchtmacht en begon op

2 september 2002 en zou uiteindelijk vier weken duren.

De gevonden wrakstukken werden schoongemaakt en gesorteerd. De gevonden stoffelijke resten werden over-gebracht naar de Berging- en Identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht.

De gevonden munitie werd afgevoerd en onschadelijk gemaakt.

De gevonden stoffelijke resten werden geïdentificeerd en op 27 november 2002 met militaire eer begraven op de Nederlands Hervormde begraafplaats te Wilnis.

Op 29 maart 2003 werd er een monument onthuld ter nagedachtenis aan de bemanning van Wellington HE727.

Dit monument staat naast de ingang van de begraafplaats aan de Julianalaan te Wilnis.

Diverse onderdelen, waaronder één van de motoren, kunnen worden bekeken in het Luchtoorlog en Verzetsmuseum, St Crash 40-45. (Zie ook: www.crash40-45.nl)

May 5th, 1943.

On the RAF base, Dalton, North Yorkshire, UK, everything was prepared for a bombing mission to the city of Dortmund, Germany.

Several Vickers Wellington bombers of 428 Squadron of the Royal Canadian Air Force (RCAF) were made ready for departure. The crew members took their positions inside

the airplane and reported ready to their pilot.

A total of 596 bombers took off from several bases in England for their mission to Germany. 31 Bombers would

not return to their base.

The bomber group was guided by a group Pathfinder Mosquito planes that had to mark the targets with colored parachute flares.

After the long flight to the target area, the bomb loads were dropped over the city of Dortmund. On the way back, the German searchlights were avoided. The gunners watched out for German night fighters which tried to shoot down the bombers.

German night fighter pilot Hans Dieter Frank was flying his plane in the radar section known as "Gorilla", when he was quidded to a nearby allied bomber by his air traffic controller. The plane, Vickers Wellington HE727 with Squadron code NA-K of 428 Squadron RCAF, came in sight of the night fighter over the province Utrecht.

Over the Groot Mijdrecht polder, the searchlights from the Ouderkerk a/d Amstel area got the Wellington in their beams. Around the same time, the German night fighter attacked the Wellington bomber.

After the attack, Wellington HE727 caught fire and pilot Robert Moulton gave the order to leave the aircraft by parachute.

Navigator Carter and wireless operator Hoddinott jumped from the Wellington and came down in the area of Uithoorn.

Carter saw the burning Wellington making a left turn to escape from his enemy and maybe to make an emergency landing. The Wellington wasn't flyable anymore and pilot Moulton had great difficulties evading Wilnis.

Seconds later, the Wellington flew very low over a grass-drying establishment and crashed meters from it.

Eventually the only evidence of the crash was a big crater in the grassland which was filled with water from the adjacent ditch.

The debris that was found on the field was salvaged as well as some body parts with parts of the uniform from the pilot.

The remains of pilot Moulton were buried on the Dutch Reformed Cemetery in Wilnis on May 6th, 1943.

On June 7th, 2001, the council of the municipality of "de Ronde Venen" decided to salvage Wellington HE727 together with the two missing crew members.

The salvaging began on September 2nd, 2002 under supervision of the Royal Dutch Air Force Salvaging Team and lasted four weeks.

The debris of the plane that was found was cleaned and sorted.

Human remains were also found and were taken care of by the Salvaging and Identification Team of the Dutch army.

Ammunition that was found was removed and safely blown up.

The human remains that were found were identified and buried with full military honors in the Dutch Reformed Cemetery in Wilnis on November 27th, 2002.

On March 29th, 2003, a monument was unveiled in honor of the three airmen that died in Wellington HE727.

This monument is situated at the entrance of the cemetery

at the Julianalaan in Wilnis.

Several of the recovered parts, including one of the engines, are on display at the CRASH Air War & Resistance Museum '40-'45 located at the Fort at Aalsmeer, Aalsmeerderdijk 460, Aalsmeerderbrug (Rijsenhout), The Netherlands.

(See: www.crash40-45.nl)